Er gebeurt hoegenaamd niets
We hebben eigenlijk geen uitgewerkte scènes nodig in een boek, geen uitgebreide beschrijvingen van personages en ook geen ‘ontwikkeling’ van de karakters, geen spanningsboog en al helemaal geen plot. We hebben immers het werk van Robert Walser (1878–1956). Zonder overdrijving, al het werk van Walser is subliem, subliem in de lichtwaanzinnige eenvoud, in het dwangmatige, obsessieve schrijven, in zijn wandelzucht, in zijn aanraken van de omgeving, zonder werkelijk echt contact te maken. Je zou haast verwijzen naar het schilderij van Michelangelo, getiteld ‘De schepping van Adam’. (meer…)